Oh wat ben ik toch lang met dit schilderij bezig geweest. Er mankeerde van alles aan. Het gezicht was niet mooi, de kaaklijn te grof, de kleur te paars…en zo kon ik wel even doorgaan. Niet tevreden dus. Tot op een zeker moment iemand tegen me zei: moet het perfect zijn? Wij zijn toch ook niet perfect! En ik dacht “ja dat is ook zo! Ik ben bij lange na niet perfect! Elke dag maak ik weer fouten, ben ik te kritisch, heb ik vaak een oordeel over iemand.
Tegelijkertijd besef ik dat ik vergeven ben! Voor al die imperfecties. God heeft mij vergeven door Zijn Zoon Jezus. Wat een genade! Ik mag groeien naar Zijn beeld en Zijn licht verspreiden!
“Jullie zijn het licht in de wereld. Een stad die boven op een berg ligt kan niet verborgen blijven. Men steekt ook geen lamp aan om hem vervolgens onder een korenmaat weg te zetten, nee, men zet hem op een standaard, zodat hij licht geeft voor ieder die in huis is.” Matteüs 5: 14-15
